Marta

21 marca, a czasem 20, to pierwszy dzień wiosny! Mowa o równonocy wiosennej, znanej w Grecji jako «εαρινή ισημερία» (eariní isimería). Wiosna, «η Άνοιξη» (i ánixi), pochodzi od czasownika «ανοίγω» (anígho), czyli “otwierać”, i wskazuje “nowe otwarcie” – dłuższe dni i odradzanie się przyrody.  

Mówiąc o przyszłości w języku angielskim używamy głownie 3 konstrukcji: czasu present continuous (I’m visiting my grandma tomorrow), czasu future simple (He’ll pay for the lunch) oraz going to (She’s going to fall). Oczywiście każdej z nich w innych okolicznościach ?

Czas na powtórkę z czytania! Jak być może zauważyliście, w języku greckim występują połączenia spółgłosek i pary samogłosek tworzących dyftongi, które wymawia się w specyficzny sposób.  

Jeśli interesujesz się nauką języków, to możliwe, że nazwisko Krashen obiło Ci się o uszy. Jest to postać znana i poważana w kręgach lingwistów.

Dziś, 8 marca, w wielu miejscach na świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet i uznaliśmy, że ten post zadedykujemy wszystkim kobietom.  

Przywitajmy ten miesiąc bardzo popularną grecką tradycją! Pierwszego marca przygotowujemy zwykle bransoletkę, «βραχιόλι» (vrahióli), wykonaną ze splecionych albo związanych ze sobą sznurków lub nici w kolorach czerwonym i białym. Zwyczaj ten jest szeroko rozpowszechniony w krajach bałkańskich.  

W języku greckim, podobnie jak w innych językach, zdrobnienia to słowa ze specjalnym przyrostkiem, które przekazują informację o niewielkich rozmiarach danej rzeczy, albo o delikatnym podejściu do niej, albo o czułości. Czasem mogą jednak ją również dewaluować.  

Kiedy byliśmy mali, znajdywaliśmy nasze własne sposoby na zapamiętywanie i uczenie się różnych rzeczy. Dzisiaj nauczymy Was czegoś podobnego do “passphrases” w IT, co brzmi trochę jak rymowanka i pomaga zapamiętać ważne słowa.  

W jaki sposób możemy życzyć sobie różnych rzeczy przy różnych okazjach? Najbezpieczniej jest użyć przymiotnika «καλός» (kalós), czyli “dobry” w odpowiedniej formie.

Kiedy opisujemy coś, albo kogoś, mówiąc o cechach takich jak: kolor, kształt, właściwości itp. używamy przymiotników – το επίθετο (to epítheto). Przymiotnik jest uzgadniany z rzeczownikiem w rodzaju, liczbie i przypadku.